In Den Haag draait de politiek nu al jaren om de stikstofcrisis. Rapporten worden besteld, deadlines verlegd, plannen aangekondigd en vervolgens weer ingetrokken. Er wordt eindeloos vergaderd over “piekbelasters”, “stikstofbanken” en “innovatieve technische oplossingen”.
Ondertussen raakt de samenleving steeds verder vast: woningbouw stagneert, natuur verdroogt, boeren leven in onzekerheid.
Wat mist in de Haagse aanpak is geen kennis, geen geld, geen technologie.
Wat mist is de moed om te erkennen wat eigenlijk een open deur is:
Landbouw in Nederland moet in harmonie met de natuur plaatsvinden.
Dat is geen radicale eis of ideologisch project. Dat is een logische, noodzakelijke stap als we ons land in beweging en leefbaar willen houden — voor boeren, voor burgers, voor ondernemers, voor toekomstige generaties.
Betaal boeren voor natuur, water en klimaat
Draai landbouwsubsidies om naar beloningen voor ecosysteemdiensten. Betaal boeren niet langer simpelweg voor productievolume of grondbezit, maar voor het leveren van maatschappelijke waarden: gezonde bodems, biodiversiteit, schoon water, koolstofopslag. Dit geeft boeren een eerlijk inkomen én maakt hen partners in natuurherstel, in plaats van tegenstanders.
Versterk korte ketens en regionale markten
Door de afstand tussen boer en consument te verkleinen, blijft een groter deel van de waarde bij de boer. Dit vergroot de marges, maakt boeren minder afhankelijk van wereldmarktprijzen en creëert nieuwe werkgelegenheid in regio’s die dat hard nodig hebben.
Bied duidelijk perspectief voor boereninvesteringen
Bied duidelijk perspectief voor boereninvesteringen. Geen voortdurende onzekerheid of halve beloftes, maar een heldere koers: